Wszystko zależy od punktu patrzenia, identycznie jak postrzeganie konkretnej sytuacji zależy od stosunku do niej. Patrzymyna otoczenie różnie, jedni będą to robić w różowych okularach, drudzy wszystko zobaczą w najgorszym scenariuszu. Z to się bierze? Z różnorodnych doświadczeń, z wychowania, jest zależne od genów? Od wszystkiego po trochu?

Na pewno nienie fajne sprawdź stronę da się określić pojedynczej przyczyny takiego a nie innego patrzenia na świat czy podejścia do świata. Nawet jeśli jedno z wydarzeń definiuje kolejne wypadki, to jedna osoba w inny sposób zareaguje na pewne sytuacje aniżeli inna. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jak zareagujemy na sytuację, które można zakwalifikować jako niespodziewane, lecz jednak możliwe. Jak byśmy zareagowali na coś ogromnie wesołego, dajmy na to, wygranie pokaźnej sumy w loterii? A z drugiej strony (jak byśmy sobie poradzili z wielka tragedią, na przykład, tragiczną śmiercią członka rodziny? Nie da się tej reakcji przewidzieć.

Ci, co jednak uważają, iż zachowaliby się „tak i tak” najczęściej poszliby w druga stronę – ten niespodziewany brzeg, o którym nie myśleli poważnie. Być może nie byłoby to tak widoczne, ten surrealistyczny rozwój sytuacji, gdyby nie te poprzednie zapewnienia i deklaracje. Nie da się tak po prostu popatrzeć na swoje życie z góry, zrobić zdjęcia z powietrza , aby dostrzec, co, jak i kiedy. Lepiej zachować skromność i nie rozpowszechniać radykalnych opinii, co do własnego postępowania, ponieważ możemy srogo się zawieść i w ostateczności nie być przygotowanym na inny rozwój wypadków założyliśmy.

Inaczej mówiąc, nawet jeżeli sami nie zakładamy, jak byśmy się zachowali w danej chwili, to jest cała masa rzeczy, które dają nam tego, w jaki sposób potoczyłyby się nasze losy. Wśród najważniejszych z nich trzeba wymienić: charakter, temperament, doświadczenie z analogicznymi sytuacjami czy reakcja na podobne tragedie (ale u innej osoby). Najłatwiej jednak orzekną na nasz temat obcy, oczywiście „najłatwiej” nie znaczynajbardziej zgodnie z prawdą, ponieważ osobnikz zewnątrz opiniuje nas jedynie po tym, co widzi, albo co o nas usłyszy, często będą to dywagacje nie mające sensu. Można je porównać na przykład do opinii ludzi którzy nie rozmawiali nigdy z obcokrajowcem, a bazując na krzywdzących i niedorzecznych stereotypach mówią, że w dalekich krajach mieszkają tylko ludożercy. Zobacz także: nawet pomocna strona, warto zajrzeć.