Mimo, że art deco, jako kierunek w sztuce kształtowało się w wielu krajach w tym samym czasie, to stolicą jego był Paryż. Dopuszcza się, że właśnie w tamtym miejscu działali pionierscy ambasadorowie ruchu i powstawały w największym stopniu interesujące obrazy i akty.
W latach 20. i 30. XX wieku art deco opanowało niemalże każdą sferę życia człowieka. Styl ten dominował zarówno w malarstwie, jako obrazy i akty, architekturze, jak i we wzornictwie seryjnym, ozdób wnętrz i modzie.

Sztuka art deco określa się w szczególności naturalnością i geometryzacją formy, kontrastową kolorystyką, zestawianiem płaszczyzn, zapożyczaniem inspiracji z odmiennych okresów.

Art Deco to nurt o wielu obliczach - czytaj więcej.

Jeśli opisywana tematyka Cię interesuje, to masz możliwość uzyskać pokrewne dane na prezentowane zagadnienie. W tym celu odwiedź sensowny serwis www (https://e-hunter.pl/przysmaki-dentystyczne-dla-psa).

Wyzwolone niewiasty, eleganckie transatlantyki, wielkie metropolie, cudowne drapacze chmur. Epoka przepychu, wyrafinowanej klasy i szaleńczej rozrywki. Epoka Art Deco, trend międzywojnia objął cały glob i wszystkie obszary rzemiosła, od malarstwa i rzeźby, po architekturę, dekoracje wnętrz, modę, obraz filmowy i zdjęcia. Był to okres ogromnych zmian technologicznych, obywatelskich i politycznych. Okres wielkich kontrastów i obrazów złowróżbnych. W tym czasie, masową wytwórczość i konsumpcję wsparły idealne sposoby promocyjne. Od zamożnej dziewczyny upiększającej swój paryski apartament, do urzędniczki pracującej na poczcie, każdy pragnął posiadać modne najnowocześniejsze przedmioty. Geometryczna prostata, wyrafinowanie form i oszczędny ornament, to symbole ery. Dbano o każdy szczegół, a wszelki projekt dopracowywano do doskonałości. W Polsce inspiracją dla sztuki ozdobnej Art Deco, była sztuka współczesna, jaką scalano z tradycją klasyczną i rodzimą.

Polskie Art Deco oryginalny, narodowy profil zawdzięczał inspiracji wywodzonej ze sztuki ludowej. Do sukcesu polskiego Art Deco przyczynili się artyści z Warsztatów Krakowskich. Ich twórczości cechowały się zrytmizowaną, uproszczoną bryłą, oszczędnością ozdób, oraz mnogością bodźców ornamentalnych, takich jak zygzakowate, konkretnie nacinane jodełki, przeobrażające się w biegi trójboków, rombów i trapezów, także krystaliczne konstrukcje stosowane w zdobieniu pomieszczeń.